อันที่จริง พี่ก็ไม่รู้เหตุผลจริงๆทั้งหมดนะ ส่วนตัวพี่ว่าน่าจะเป็นเพราะแบบนี้
- โรงงาน สภาพงานของจริง กับตอนเรียน ห่างกันมาก น้องหลายคนก็รับไม่ได้ส่วนนึง
- คนมาเรียนเภสัช ส่วนนึงก็เป็นคนที่อยากทำงานราชการ เพราะสายงานอื่นต้องสอบบรรจุ แต่เภสัช ใช้ทุนแล้วได้บรรจุเลย ซึ่งตำแหน่งราชการก็มีแต่ใน รพ. ทั้งนั้น ในบรรดาโรงงานยา 150 โรงงาน มีแค่โรงงานเดียวที่เป็นราชการได้บรรจุเป็นข้าราชการ
- โรงบาล มีทุกอำเภอ มีโอกาสได้ย้ายมาทำงานใกล้บ้าน โรงงาน ถ้าบ้านไม่ได้อยู่ กทม นครปฐม ปทุมธานี สมุทรปราการ สมุทรสาคร แถวๆนี้ แทบไม่มีโอกาสได้อยู่ใกล้บ้าน
- โรงงานส่วนนึงห่างจากเขตชุมชน อยู่ในเขตอุตสาหกรรม เภสัชส่วนใหญ่ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ ทางบ้านก็เป็นห่วง
- โรงงานน้อยมากที่จะหยุดเสาร์ อาทิตย์ ส่วนมากจะเป็นเสาร์เว้นเสาร์
- คนทำงาน รพ. คือลูกค้า โรงงานคือคนขาย ปกติเราอยากเป็นลูกค้าหรือคนขายมากกว่ากัน
- เภสัชส่วนนึง ใฝ่ฝันอยากเป็นหมอ การได้ทำงาน รพ. ก็เหมือนได้เติมเต็มบางส่วนของความฝัน
- ในมุมมองของสังคม คนทำงานหนักที่โรงบาลคือคนเสียสละ แต่คนทำงานกับโรงงานคือภาคธุรกิจ มีใครมองว่าคนทำงานหนักเพื่อช่วยให้ธุรกิจเติบโตเป็นคนเสียสละของสังคมบ้าง
หลากหลายเหตุผลแล้วแต่คนจะคิดจะมองครับ บางอย่างพี่เองก็สุดจะหยั่ง
ข้อดีของโรงงานที่เหนือโรงบาลคือเภสัชโรงงาน เติบโตได้เรื่อยๆ ไม่ตัน แต่โรงบาลจะหยุดที่หัวหน้าห้องยา เภสัชในโรงงานมักได้รับความเคารพสูงกว่าจากที่ทำงาน เพราะถือว่าเป็นบุคลากรระดับหัวกะทิในองค์กร แต่ รพ. มีแต่คนเก่งๆ แต่ละสายงานเค้าก็ถือว่าเค้าก็มีดีพอตัวเหมือนกัน
Share this: