คงพูดได้ว่าปัญหาใหญ่ปัญหาหนึ่งของการเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยคือการ “อ่านหนังสือ” เพราะเป็นการเตรียมตัวที่ต้องใช้เวลานานและต้องใช้ความอดทนเยอะมาก ๆ โดยเฉพาะกับคณะที่มีการแข่งขันสูง การอ่านหนังสือเพื่อแข่งขันกันสอบเข้าก็จะยิ่งดุเดือด
จริง ๆ พี่ก็พอจะเห็นมาบ้าง น้องบางคนที่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับคณะเภสัชทุกอย่าง รู้เกี่ยวกับการสอบเข้าทุกอย่าง อย่างหนึ่งที่ไม่ค่อยรู้คือเนื้อหาในหนังสือที่ต้องอ่านสอบ (ผ่าม 555555)
จริง ๆ มันก็น่าจะเป็นเรื่องปกติของใครหลายคนแหละค่ะ คิดว่าน้องหลายคนเองก็ขี้เกียจอ่านหนังสือกัน (เพราะพี่ก็เป็น 😂) แต่ยังไงสำหรับคณะสายนี้ ทั้งในการเรียนและการสอบเข้า การอ่านหนังสืออย่างหนักยังไงก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้เนอะ
อะ เขียนแต่น้ำกันมานาน เข้าเนื้อหากันเลยดีกว่า
เมื่อหลายวันก่อน แอดมินได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนคนหนึ่ง เพื่อนคนนั้นได้ทำการทดลองที่น่าสนใจออกมา เป็นการทดลองเกี่ยวกับความรู้สึกหลังอ่านหนังสือทั้งวัน และหลังเล่นทั้งวัน
เพื่อนบอกว่า มีอยู่วันหนึ่ง เพื่อนทดลองเล่นว่า วันนั้นทั้งวันจะไม่อ่านหนังสือเลย เล่นอย่างเดียว ผลปรากฎว่า หลังจบวันนั้น เพื่อนก็พบกับงานที่กองและปริมาณเนื้อหาในหนังสือที่ยังไม่อ่าน รวมถึงเวลาที่เสียไป ความรู้สึกหลังจบวัน เป็นความรู้สึกที่แย่มาก
วันต่อมา เพื่อนฝืนตัวเองอ่านหนังสือทั้งวัน แน่นอนว่ามันยากมาก ที่จะฝืนใจตัวเองให้ไม่เล่น ไม่หลุด แต่สุดท้ายเพื่อนก็ทำจนผ่านไปได้ ผลจากความรู้สึกในวันนั้น คือรู้สึกดีมาก รู้สึกเหมือนทำตามเป้าหมายสำเร็จแล้ว และสามารถหาของกินอร่อย ๆ ให้รางวัลกับตัวเองได้อย่างเต็มที่
เพื่อนบอกว่า การอ่านหนังสือก็เหมือนกับการออกกำลังกาย ตอนเริ่มทำ หรือตอนกำลังทำ มันอาจจะเป็นเรื่องยาก และต้องใช้ความอดทน แต่ผลที่เราจะได้รับหลังจากทำมันก็คือความคุ้มค่า และเป็นความรู้สึกดี
อีกประเด็นที่เราคุยกันในวันนั้นคือประเด็นเรื่อง “แพชชัน” แพชชันเป็นปัญหาใหญ่อีกปัญหาหนึ่งที่เป็นปัญหาในสภาพจิตใจของ นศภ หลายคนมานาน เพราะการเรียนที่หนัก ทำให้แพชชันมันหายไป และถูกแทนที่ด้วยภาระงานและความเครียดมหาศาลแทน
แต่แพชชัน จริง ๆ อาจไม่ใช่เรื่องไกลตัวขนาดนั้น ถ้าลองมองในระยะสั้นดู หลายครั้ง “แพชชันระยะสั้น” ก็อาจเป็นหนึ่งในแพชชันที่สำคัญเหมือนกัน แพชชันระยะสั้นก็ตัวอย่างเช่น การตั้งเป้าหมายระยะสั้นและอยากจะทำมันให้สำเร็จ เช่น วันนี้อยากอ่านหนังสือวิชาคณิตศาสตร์สักสองบท เราก็ค่อย ๆ อ่าน ค่อย ๆ ไต่กันไป และอย่าลืมดีใจทุกครั้งที่เรามีแพชชันมากพอที่จะทำเป้าหมายระยะสั้นนั้นได้สำเร็จ
ถ้าหากว่ามองเป้าหมายระยะยาวแล้วอยากยอมแพ้ ก็ลองหันมาใส่ใจเป้าหมายระยะสั้น แล้วลองค่อย ๆ ทำมันไปดูนะคะ การขึ้นบันไดบางครั้งเราต้องค่อย ๆ ขึ้นไปทีละขั้น และไม่มีอะไรที่ได้มาง่าย ๆ โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม เวลา และความอดทนค่ะ
จริง ๆ แอดมินกับเพื่อนคุยเรื่องนี้กันนานมาก แต่ด้วยเวลาและข้อจำกัดหลายอย่าง ทำให้กว่าแอดจะมาเขียนก็ลืมประเด็นที่เพื่อนพูดเกือบหมดแล้ว 555555 แต่ยังพอจำคีย์เวิร์ดได้บ้าง เลยอยากนำมาเป็นคอนเทนต์เล็ก ๆ น้อย ๆ ให้น้อง ๆ ลองอ่านและนำไปปรับใช้ดูค่ะ ^^
Share this: