วันนี้อยู่ๆ แอดก็นึกถึงตัวเองตอนอ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัย จำได้ว่ามีวันหนึ่งเคยถึงขั้นร้องไห้หน้าหนังสือฟิสิกส์ ฉีกกระดาษทดเป็นชิ้นๆ กระจายเต็มห้องนอน
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เราจะสอบติดที่ไหนโดยที่แม้กระทั่งหนังสือเรียนธรรมดาๆ ยังอ่านไม่เข้าใจ
แต่พอมาถึงวันนี้ แอดกลับรู้สึกขอบคุณน้ำตาครั้งนั้นนะ
น้ำตาที่เป็นสัญลักษณ์หนึ่งที่บ่งบอกว่าเรากำลังสู้ หรือแม้กระทั่งความท้อแท้ต่างๆ เองก็ไม่มีวันเกิดขึ้นถ้าเราไม่เคยพยายามทำเพื่ออะไร
ความท้อแท้ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับความสำเร็จ
ความรู้สึกแย่ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับความเข้มแข็ง
สำหรับใครที่กำลังท้ออยู่ตอนนี้ แอดเป็นกำลังใจให้นะคะ การร้องไห้ออกมาตอนนี้ไม่ใช่เรื่องผิดเลย น้ำตาแต่ละหยดที่ไหลออกมามันคือน้ำตาของนักสู้ เป็นสัญลักษณ์ว่าเราสู้มามากแล้ว และจะยังก้าวต่อไปเพื่อเป้าหมายของตัวเอง
ไม่ว่าเป้าหมายของพวกคุณจะเป็นอะไร แอดขอไม่อวยพรว่าให้สุขสมหวัง เพราะท้ายที่สุดแล้ว คนที่จะสามารถอวยพรให้พวกคุณสุขสมหวังได้ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด ก็คือตัวคุณเองนั่นแหละค่ะ 🙂
Share this: