สำหรับน้องๆ ม.6 นี่เป็นช่วงเวลาสุดท้ายในชีวิตมัธยมของน้องแล้ว เก็บเกี่ยวคุณค่า ความหมาย และซึมซับบรรยากาศในทุกๆวันให้ได้มากที่สุดนะครับ เพราะมันจะไม่กลับมาอีกแล้ว
เป็นธรรมดา ทุกครั้งที่เราเติบโต เรามักต้องสละอะไรบางอย่างเพื่อให้ก้าวต่อไปได้อยู่เสมอๆ เราลืมตุ๊กตาบางตัวที่เราชอบในวัยเด็กอยู่ที่ไหนสักแห่งไหม เราเคยลืมเพื่อนในจินตนาการตอนเด็กๆบ้างหรือเปล่า มาถึงวันนี้ เราก็ต้องสละอดีต เพื่อก้าวต่อไปข้างหน้า
เมื่อน้องขึ้นปี 1 ความรู้สึก นึกคิด แบบเด็กมัธยมจะยังเหลืออยู่ แต่พอน้องเริ่มขึ้น ปี 2 ระบบการทำงานของร่างกายจะเริ่มเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ความรู้สึกจะค่อยๆเปลี่ยน ความคิดจะมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะฉะนั้น ต่อให้น้องกลับไปใส่ชุดมัธยมยืนตากแดดหน้าเสาธงยังไง ก็เรียกความรู้สึกเก่าๆกลับมาไม่ได้สมบูรณ์
การเดินทางของเพื่อนๆแต่ละคนหลังจากนี้ไป มันเป็นการเดินทางที่ยาวไกลมาก เส้นทางของแต่ละคนนั้นแตกต่างอย่างชัดเจน กว่าจะรู้ตัว แต่ละคนก็ยืนในจุดที่ต่างกันมากอย่างไม่มีวันหวนกลับ แต่กำแพงแห่งความเป็นเพื่อน ก็สามารถละลายความต่างเหล่านั้นได้หมดสิ้นเสมอเวลาได้เจอกันตามแต่เวลาและโอกาสเจอเอื้ออำนวย
ที่ลืมไม่ได้เลยก็คือ รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆ อย่าทำอะไรเสี่ยง โลดโผน ช่วงรอยต่อแบบนี้ มักมีเหตุไม่คาดฝันอยู่บ่อยๆ
การผจญภัยครั้งใหม่ ความสนุก ท้าทายใหม่ๆรออยู่เพียบครับ มีประสบการณ์และความรู้ดีๆให้ไขว่คว้าอีกมากมาย เมื่อน้องก้าวเข้ามาในรั้วมหาลัยครับ
Share this: