นี่เป็นคลิปประชาสัมพันธ์โครงการ ChAMP ของจุฬาในปี 2559 แต่ช่างเถอะ มันหมดเขตรับสมัครแล้ว แต่เวลาที่ผมดูอะไรแบบนี้ ทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า ทำไมต้องจุฬา
ที่น่าสนใจก็คือจุฬามีโครงการหลายอย่างที่น่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็น ChAMP, NEC by CU หรือ JUMC โครงการเหล่านี้มีโมเดลคล้ายๆกันหมด คือ เอาคนที่ประสบความสำเร็จมาก่อนมาเป็นแบบอย่าง คัดเลือกผู้สมัครอย่างเข้มข้นจนเหลือจนที่เจ๋งจริงๆ และสร้างระบบรุ่นพี่รุ่นน้องเพื่อช่วยเหลือกันในอนาคต ความรู้ไม่ใช่สิ่งที่ดึงดูดมากนัก แต่สิ่งที่การันตีและดึงดูดคนเจ๋งๆและคนที่มีของจำนวนมากให้มาสมัคร คือการการันตีว่า ถ้าคุณเข้าไปได้ คุณจะมี community และ connection ที่เจ๋งสุดๆในประเทศไทย
ส่วนตัวเคยมีสมัคร JUMC Next อยู่ 1 ครั้ง การคัดเลือกจะมีอยู่ 3 รอบคือ รอบแรกจะเป็นเขียนบทความแสดงความสามารถ ประสบการณ์ และทัศนคติต่างๆ รอบสองจะเป็นการสอบข้อเขียน รอบสามจะเป็นการสัมภาษณ์ ส่วนผมนั้นหลุดไปถึงรอบสอบข้อเขียน ไม่น่าเชื่อว่าทุกคนที่ผ่านเข้ามา มีแต่คนอายุน้อยๆที่เจ๋งๆทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นอายุน้อยร้อยล้าน, นักเขียน best seller, Admin page ล้าน like, ทายาทนักธุรกิจที่รวยติด Top ten ของประเทศ, founder startup, นักกิจกรรมเพื่อสังคม อะไรกันที่ทำให้โครงการนี้ดึงดูดคนเก่งๆเข้ามาพร้อมๆกันได้มากขนาดนี้ ที่น่าแปลกใจกว่านั้นคือมากกว่า 80% ของคนที่นั่งอยู่ในนั้นเป็นคนกรุงเทพไม่ก็เรียนจบจากสถานศึกษาใน กทม. ผมกลายเป็นคนเดียวในห้องนั้นที่จบจาก มข.
สำหรับเด็กต่างจังหวัดคนนึง การมาทำงานใน กทม. เป็นชีวิตที่ไม่มีความสุขนัก ไม่ว่าจะเป็นชีวิตที่เร่งรีบ รถที่ติดมันทั้งวันทั้งคืน ค่าครองชีพที่สูง สถานที่ออกกำลังกายก็หายาก ชีวิตที่ต่างจังหวัดนั้นสะดวกสบายกว่ามาก เภสัชถือว่าโชคดีมากๆที่สามารถหางานทำใกล้บ้านได้ไม่ยากนัก แต่สำหรับอาชีพอื่น ความฝันของเด็กต่างจังหวัดที่มาทำงานน กทม. ส่วนใหญ่ ก็คงเป็น ทำงาน เก็บเงินก้อน แล้วหวังว่าสักวันนึง จะมีโอกาสได้กลับบ้านเกิด แต่สิ่งที่เด็กต่างจังหวัดเสียเปรียบมากเลยก็คือ “โอกาส” กทม. เป็นแหล่งรวมโอกาสอันมหาศาลให้ไขว่คว้ากันไม่หวาดไม่ไหว
น่าสนใจว่าโครงการแบบนี้จะประสบความสำเร็จได้นั้น จำเป็นต้องมีศิษย์เก่าที่ประสบความสำเร็จเข้ามาบุกเบิกด้วยเสมอ หลังจากนั้นโครงการเหล่านั้นจะค่อยๆสร้างศิษย์เก่าที่ประสบความสำเร็จของตัวเองขึ้นมาเพื่อมาผลักดันโครงการนั้นให้คนรุ่นต่อๆไป
เมื่อตอนผมเด็กๆ ข้อมูลนั้น มีค่าดั่งทอง แต่ปัจจุบันนี้ ข้อมูลกลายเป็นขยะไปซะแล้ว connection และ community กลับกลายเป็นสิ่งล้ำค่าไม่ต่างจากทอง
ทำไมต้องจุฬา?
Share this: